Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

ΩΣ ΣΥΝΔΑΙΤΥΜΩΝ ΕΥΤΥΧΗΣΑ.............

ΓΛΥΚΥΘΥΜΑ ΜΕΛΩΔΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ
Οι ευπατρίδες Γάλλοι γεύονται συνήθως περί την έκτην ώραν μ.μ. Εμφανισθείς κι΄εγώ την ωρισμένην ώραν εν τη μεγάλη αιθούση τής υποδοχής τής τιμησάσης με κυρίας, ευρέθην περιστοιχισμένος υπό των διασημοτάτων οικογενειών και προ-σώπων των Παρισίων και ως συνδαιτυμών ευτύχησα να έχω εν τη τραπέζη δεξιόθεν μεν μίαν ευειδεστάτην βαρονέσσαν, αριστερόθεν δε γερουσιαστού δεσποσύνην καταγοητευτικών χαρίτων και με ηγεμονικήν επίφασιν. Ο αριθμός των εν τη τραπέζη προσκληθέντων ανέβαινεν εις 64 πρόσωπα, το δε γεύμα παρετάθη μέχρι της δεκάτης ώρας μ.μ. Η διάταξις της τραπέζης τα την όρασιν θέλγοντα και την όσφρησιν καθηδύνοντα (καταευχαριστώντας) εκ των ωραίων και αρωματοβόλων ανθών επ΄αυτής, η εναρμόνιος και μετά γεωμετρικής ακριβείας επίθεσις όλων των ανηκόντων εν τοιαύτη τραπέζη αντικειμένων, τα πολυποίκιλα και εξόχου μαγειρικής βρώματα, οι διάφοροι οίνοι μεταξύ των οποίων και ο αφρώδης καμπανίτης επλήρου ευφροσύνης και απλέτου ευθυμίας το πνεύμα, αι έξοχοι κατά την γεύσιν και ωραιόταται κατά την χροιάν και τον σχηματισμόν οπώραι, τα μαγευτικής κατασκευής και εξαισίας πολυπληθή γλυκίσματα και επί τούτων όλων η θελξικάρδιος καλλονή των εν τη τραπέζη παρακαθημένων κυριών και νεανίδων με τα καθ΄υπέρθεσιν εύκοσμα, ωραία και χαριτόκοσμα των ενδυμάτων, παρίστανον, κατ΄εκείνην την αξιομνημόνευτον εις εμέ νύκτα την λαμπροτάτην και μαγευτικωτάτην εικόνα. Μετά το γεύμα μετέβημεν άπαντες εις την μεγάλην αίθουσαν του καφέ, ένθα υπήρχε μεγαλοπρεπές κλειδοκύμβαλον. Μετ΄ου πολύ δε προσήλθον και πολλά άλλα πρόσωπα εκ των διακεκριμένων της μεγαλουπόλεως εκείνης μεταξύ των οποίων είλκυον την προσοχή των παρευρεθέντων οι διάσημοι Ροσίνης, ο εισέτι ζων (1871) Auber και η μελωδός Malibran.Την παρουσίαν αυτών επωφεληθέντες πολλοί εκ των παρόντων, παρεκάλεσαν τον τε κύριον Ροσίνην και τη κυρίαν Malibran να θέλξωσιν την συναναστροφήν με τας θείας μελωδίας των. Και πραγματικώς, ο μεν λαβών θέσιν παρά τω κλειδοκυμβάλω η δε ορθία πλησίον του ήρξαντο τα θαύματά των. Εγώ δε υπό τοιούτου κατελήφθην ενθουσιασμού, ότε ήκουσα τους γλυκείς και ηδονικοτάτους λαρυγγισμούς της κυρίας Malibran, ώστε ανέκραξα εν τη εκστάσει μου:« Θεέ μου δος μοι δύο ώτα ακόμη δια να κορεσθή η ψυχή μου των γλυκυθύμων εκείνων μελωδημάτων»!
Ευκαιρίες για γνωριμίες υπάρχουν παντού- κι΄όχι μόνο στο Παρίσι- όπου ο Ναούμ γνωρίζει τον Φαβιέρο και τον Σπυρίδωνα Τρικούπη ιστορικό και πατέρα του άλλοτε Πρωθυπουργού Χαριλάου Τρικούπη, περαστικό για το Λονδίνο στα 1834. Όταν οι έξι μήνες διαμονής στη γαλλική πρωτεύουσα συμπληρωθούν, ο συγγραφέας ξαναγυρίζει στη Λειψία περνώντας από το Στρασβούργο και το Μόναχο. Στο Μόναχο ζη ο Παρρησιάδης, διευθυντής του ελληνικού λυκείου. Μαζί με τον Παρρησιάδη ο Ναούμ θα περιεργαστεί όλα τα αξιοθέατα χωρίς να παραλείψει και μια επίσκεψη φιλοφροσύνης στο σοφό Θείρσιο* (Τηρς 1784-1860). Αλλά δεν υπάρχει πια καιρός: Ο Ναούμ βιάζεται να γυρίσει στην Ελλάδα. Στα μέσα Απριλίου 1834 αρχίζει απ΄τη Λειψία το ταξίδι του γυρισμού.
*Στον ιστορικό Θείρσιο αναφέρεται εκτενώς ο Λέων Τολστόι στο τέλος του αριστουργήματός του- Πόλεμος και Ειρήνη- εξετάζοντας τα αίτια του πολέμου γενικώς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου